Door het gebruik van verschillende teken- en schildertechnieken in combinatie met fotografisch beeldmateriaal creëert Nikki Pelaez een raadselachtige wereld. Haar werk zit vol tegenstellingen, zowel inhoudelijk als ook qua vorm en techniek. Thema’s als; vertrouwdheid en vervreemding, onschuld en verdorvenheid, verbondenheid en eenzaamheid spelen een rol. Nikki Pelaez bouwt haar werken op uit verschillende lagen. Zij gebruikt bestaand beeldmateriaal als uitgangspunt. Vooral foto’s die zij zelf maakt van kinderen en jongeren. Daarnaast gebruikt zij af en toe oude foto’s uit het familie-album of ‘vintage’ ansichtkaarten. Deze foto’s worden op diverse manieren door haar bewerkt, bijvoorbeeld door verschillende afbeeldingen op een collage-achtige manier samen te voegen of door stukjes foto toe te voegen aan een tekening. Het resultaat van dit proces wordt in zwart-wit uitvergroot en vervolgens gaat zij aan de slag met traditionelere media als inkt, verf, aquarel, houtskool en pastelkrijt. Verschillende teken, en schildertechnieken komen hierbij aan bod. De lijntekening (vaak in het wit, soms in het zwart) die als laatste wordt geplaatst vormt hierbij een soort tweede werkelijkheid die het werk dieper of gelaagder maakt. Op deze manier bereikt Nikki Pelaez een intense persoonlijke beeldtaal.
Nikki Pelaez (1969) studeerde Ruimtelijke Vormgeving aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Maastricht. Haar eindexamenwerk werd in 2002 genomineerd voor de Gilbert de Bontridderprijs. In 2003 ontving zij een startstipendium van het Fonds voor de Beeldende Kunst. Nikki Pelaez groeide op in Spanje maar woont en werkt inmiddels al een aantal jaren in Maastricht.