Momenteel is klei mijn hoofdmateriaal; het spul wat alles kan zijn en worden. De vormbaarheid ervan geeft me ruimte om te dromen, en neemt vele vormen aan. Wezens, figuren, potten, miniaturen, ruïnes, middeleeuwse reliëfs. Toch heeft dit alles een gemene deler: de zoektocht naar het zacht maken van de werkelijkheid. Randen hoeven niet hard te zijn. Het smelten van vastgeroeste ideeën creëert ruimte voor een diepe droom. Soms ben ik moe. Dan weet ik dat het tijd is om te dromen.